POLYCHRESTEN
Arnica Montana
Jos en Mieke Mosmuller-Crull, homeopathische artsen
Als we ons verdiepen in de naam Arnica Montana, dit “bergachtig” geneesmiddel, komen we reeds veel te weten over zijn toepasbaarheid.
In het Nederlands luidt de naam “Valkruid“, in het Duits “Wolferlei” of “Wohlverlei”. Wolferlei betekent Wolfsdoodster; daarbij moeten we weten dat in de volkssagen de wolfskrachten overeenkomen met de krachten van de duisternis, het rijk van de dood.
Wohlverleih kunnen we vertalen als: “zij die welbevinden schenkt”. Arnica Montana is misschien wel het meest bekende homeopathische middel.
Zelfs tegenstanders van de homeopathie kennen het en gebruiken het zelfs vaak als zalf bij enkelverstuikingen bijvoorbeeld. Het heeft grote faam in het gebruik bij alle mogelijke verwondingen, vooral stompe verwondingen met een bloeduitstorting als gevolg.
Echter juist door de grote populariteit van Arnica wordt het middel onderschat in zijn waarde. Het is te gebruiken bij een veel groter aantal ziektegevallen dan alleen de verwonding.
Maar daarover straks meer.
De plant met alle zintuigen observeren
Als we zo naar een plant kijken en er niet meteen bij gaan denken over wat het allemaal betekent, of gaan voelen of hij ons wel of niet bevalt, met andere woorden als we zuiver waarnemen, alleen maar kijken, dan “vertelt” de plant ons al heel veel over zijn aard.
Een natuuronderzoeker die op deze wijze naar het plantenrijk heeft gekeken en dit ook beschreven heeft is de grote dichter Goethe.
Hij leert ons: kijk naar de plant, zonder je bewustzijn onmiddellijk te vullen met “je eigen gedachten en gevoelens”. De ruimte die dan in het bewustzijn ontstaat vult zich met wat de plant zelf “uitspreekt” door zijn uiterlijke verschijning. Op zijn sterfbed in 1824 ondervond Goethe bovendien de innerlijke werking van Arnica als geneesmiddel en noemde zijn werking groots, Napoleontisch.
Citaat Goethe: “Arnica geeft de snelle genezing, de krachtige beslissing als iemand door geweld schade is aangedaan. De levenskrachten stromen opnieuw, de hartslag versterkt: wat aan bloeding in het hematoom (= bloeduitstorting) verloren ging, bezint zich nu op de goede weg”. (W. Pelikan, Heilpflanzenkunde Boekdeel 1)
Kijken we op deze wijze naar Arnica, dan zien we een plant die het liefst zo dicht mogelijk bij de zon groeit, hoog in de bergen op alpenweiden in Zwitserland, de Vogezen en Duitsland. Bergbeklimmers kauwen van oudsher op de blaadjes om minder last van uitputting en spierpijn te hebben.
In het voorjaar komt de plant boven de kiezelhoudende grond en vormt daar een rozet bladeren, 2 à 3 bladparen. Daarna verspilt ze geen krachten meer aan bladvormlng- soms komt er halverwege de stengel nog één paar met een kelkje – maar streeft kaarsrecht omhoog naar de bloei (zoals alle korfbloeiers waartoe ook de zonnebloem en de margriet behoren).
De bloei is geelrood en geurt sterker naarmate ze hoger groeit. Arnica bloeit in juni-juli, als de zon zijn hoogste stand bereikt heeft. De zaadjes nemen het zonlicht in zich op en brengen de warmte en het licht in de aarde. Daar vormt zich de wortel voor een plant voor volgend jaar. De wortel groeit horizontaal en blijft vaak jarenlang in goede staat. Bij analyse van de plant blijken er twee polen:
- de etherische oliën van de bloei (veroorzaken de geur)
- het kiezelzuur van wortel en stengel (geeft vorm)
Heilzame werking op ons lichaam
We hebben nu de uiterlijke verschijning in ons opgenomen en richten ons nu op de werking in het menselijk lichaam. Vanuit de homeopathische geneesmiddelenproeven bij gezonde mensen en vanuit de werking van Arnica bij zieken kunnen we de grote lijnen als volgt zien:
In het Arnica-beeld vinden we dan zonder twijfel een acute en een chronische aanleiding.
- acuut: verwonding
- chronisch: uitputting, overbelasting
We moeten dit zo ruim mogelijk opvatten en niet blijven steken in een zuiver lichamelijke benadering, dit wil zeggen. dat we niet alleen aan Arnica moeten denken bij een lichamelijke verwonding, maar ook bij een psychische verwonding, bijvoorbeeld een psychisch trauma, een shock.
Als we een homeopathisch middel op de juiste wijze willen toepassen kijken we eerst of we een oorzaak of aanleiding voor de ziekte kunnen vinden.
Arnica Montana werkt nog jaren later bijvoorbeeld bij migraine na hersenschudding, of bij hyperventilatie na emotionele shock.
Zo moeten we ook Arnica bij de hand hebben bij lichamelijke uitputting, zoals bijvoorbeeld bij een hartinfarct na jarenlange stress.
J.T. Kent geeft in zijn “Lectures on homeopathic Materia Medica” (druk 1904) een verbluffend beeld van de Arnica-patlënt, een beeld dat we in deze tijd veel zien bij patiënten en dat vaak ten onrechte als hyperventilatie wordt bestempeld.
J.T. Kent
“De patiënt wordt meerdere malen per nacht wakker, grijpt naar het hart, ziet er zeer angstig uit, bang dat er iets vreselijks gaat gebeuren. Een plotselinge doodsangst komt op, hij denkt plotseling te sterven. Uiteindelijk komt hij weer tot zichzelf, gaat liggen, valt in slaap, springt opnIeuw op in doodsangst en zegt: "Haal direct een dokter".
Dit doet zich nacht na nacht voor, bij mensen die overdag in een redelijke conditie zijn, en derhalve niet serieus worden genomen: "Het is psychisch".
Zo herkennen we de Arnica-werking als een spiegelbeeld van de gevolgen van de moderne tijd, waarin de mens aan chronische uitputting bloot staat door een overmatige prikkeling van de zintuigen, door stress, ten gevolge van concurrentie in het arbeidsleven en dergelijke.
Hij doet daar in de vrije tijd zelf nog een flinke schep bovenop door kijken naar TV en het spelen met de computer, met andere woorden, hij doodt zijn creativiteit.
Dankbaar passen we Arnica toe en kunnen dan zelf de “Napoleontische” werking waarnemen.
Enkele typische symptomen van Arnica Montana
Als we het beeld verder bekijken zien we nog enkele zeer opvallende symptomen bij de Arnica-patiënt:
Psychisch
Wil niet benaderd worden, wil geen gesprek, wil niet worden aangeraakt. Stuurt de dokter weg en zegt: er is niets met me aan de hand. Dit zegt hij zelfs als hij op sterven ligt!
Lichamelijk
Voelt zich gebroken, beurs over het hele lichaam als na een pak slaag. Hierdoor is hij onrustig, vindt geen plek om te liggen of te zitten: het bed en de stoel zijn te hard. Soms kan hij urine en ontlasting niet ophouden. Adem en winden ruiken naar rotte eieren.
W. Pelikan
"Als we uit alle plantaardige homeopathische middelen er slechts één mochten kiezen, dan kozen we Arnica montana omdat het door zijn lichtbrengende zonnekracht kan helpen de duistere doods-("Wolfs")processen te overwinnen, om dan bewust te kiezen voor een creatief evenwichtig leven."