Verzuim

Dr. Léon Scheepers

Subtitel:Nachtmerrie van het dominante denken tijdens Covid-19
ISBN9789464943139
AuteurLéon Scheepers
TypePaperback
TaalNederlands
pagina’s:535

Léon Scheepers – Verzuim

De coronapandemie ging leiden tot nieuwe inzichten over hoe omgaan met de wereld rondom ons. Dat was toch de wens, door veel mensen uitgesproken.
Als huisarts met bijkomende opleiding in de homeopathische geneeskunde, was mijn hoop in het bijzonder gericht op de invoering van een inclusieve geneeskunde. Had de crisis niet duidelijk gemaakt dat er
tegen limieten gebotst werd? De deur bleef echter gesloten. Tot wat het gebrek aan openheid in het debat geleid heeft, kunt u lezen in het boek. Voor veel mensen is het dominante denken naar de homeopathische geneeskunde toe, alsook naar de wetenschappers die kanttekeningen plaatsten bij het gevoerde beleid, uitgemond in een nachtmerrie. Verzuim.

Bent u geïnteresseerd om mee op reis te gaan dan kunt u het boek bestellen door op de bestelkop onderaan. Het boek kost 28€ exclusief porto.

Léon Scheepers is huisarts (KUL 1980) met bijkomende opleiding in de homeopathische geneeskunde, Verzuim is een weerslag van zijn ervaringen tijdens Covid-19.

 

Eerste vraag Léon, wanneer verschijnt het boek?

Het boek werdt in Antwerpen op 14 december geleverd, gedrukt via Emryss Publishers, die goed bekend is met homeopathie.
Te bestellen via elke Standaard Boekhandel, ook in de FNAC, verder ook via bol.com en Emryss.
 In Antwerpen zijn er ook 2 onafhankelijke boekhandels die het verkopen (de Boekuil in Mortsel, en de Groene Waterman in Antwerpen zelf).

 

En wat staat erin Léon? Wat is de intentie van het boek?

Alles is een beetje begonnen met het schrijven van ‘Lijfwacht’, terwijl de coronacrisis uitbrak, dat kon ik niet negeren. Ik heb toen 6 maand over die crisis geschreven, van maart ’20 tot september ’20. Ik had het gevoel, ook een beetje de hoop dat de covidcrisis iets zou kunnen doorbreken naar de homeopathische geneeskunde toe, in de zin dat de geschiedenis al veel heeft bewezen wat wij daar kunnen betekenen. Ik ben gaan archiveren: krantenartikels gaan bijhouden, alsook tijdschriftartikels, en gesproken persopnames; ook patiënten ben ik gaan archiveren. 

De verschillende golven, welke symptomen daar het meest naar voor kwamen, en welke homeopathische geneesmiddelen daat het meeste zouden kunnen bij passen. Dat maakt dat ‘Verzuim’ werkelijk een soort werkverslag is van 3 jaar covidcrisis beleefd in een huisartspraktijk.
Als ik zie wat ik beleefd heb in mijn praktijk, en in feite nog steeds beleef, en je zou dat extrapoleren naar alle huisartspraktijken aleen al in België, dan kan je alleen maar concluderen dat Covid een ravage achtergelaten heeft, in mijn ogen.

Op welk vlak bedoel je dat?

Er is voor vele mensen een leven voor Covid en een leven na Covid. Dat heeft te maken met het negeren van een aantal zaken. Dat wil niet zeggen dat alles daaraan gelinkt is, er zijn echt wel mensen die ziek geworden zijn van Covid nog voor ze gevaccineerd zijn, en zich niet hebben laten vaccineren. Het massale vaccineren van een hele bevolking, inclusief een gezonde bevolking van middelbare leeftijd, en dan spreken we nog niet over de adolescenten en kinderen van 5 tot 12 jaar, dat is voor sommige mensen echt wel rampzalig uitgevallen. Met name de combinatie van Covid al gehad hebben, dan gevaccineerd worden, dan nog eens gevaccineerd worden, dan Covid krijgen, dan zich nog eens laten vaccineren, dat is gewoon te veel van het goede.


Met de vaccinaties hebben we kunnen vaststellen dat een eerste, tweede vaccin bij de meeste mensen vrij onopgemerkt voorbij ging, maar het derde vaccin dat was al andere koek. Het is de combinatie van het natuurlijk doormaken van de ziekte en het kunstmatig opwekken van de ziekte wat bij sommige mensen een overstimulatie van het immuunsysteem heeft veroorzaakt. Gelukkig heeft de overgrote meerderheid van de mensen er geen last van ondervonden. Maar als ik het aantal mensen zie in mijn praktijk dat in de problemen is gekomen, ja dan verschiet ik daar toch van. Als je dat extrapoleert naar alle huisartspraktijken, dan is dat een groot aantal mensen die in de problemen zijn gekomen. Denk bijvoorbeeld ook aan lente ’21, ik beschrijf dat in ‘Verzuim’, toen mensen heel erg onder druk stonden om zich te laten vaccineren, wilden ze in de zomer ’21 op reis kunnen vertrekken. Velen hebben zich toen laten vaccineren, niet uit overtuiging maar uit praktische overwegingen. Maar op het moment dat ze zich lieten vaccineren waren velen ziek, hadden koorts, en toch namen ze de prik omdat ze dachten, tja, als ik nu mijn beurt voorbij laat gaan, wanneer ga ik dan terug opgeroepen worden, en dan kan ik niet op reis vertrekken deze zomer. En dan bleek een paar dagen later dat ze Covid hadden. Dus vaccinatie op het moment dat ze Covid hadden, en dat is geen goeie combinatie! Daar beschrijf ik ook een casus van.



Ik schrijf nu in de patiëntendossiers bij de persoonlijke antecedenten de data van de vaccinaties, en dan ben je verbaasd: deze problemen, die zijn begonnen na de tweede vaccinatie, en die na de derde. En tussendoor heeft die persoon ook nog eens Covid gehad.

Een van de dingen die ik in ‘Verzuim’ probeer aan te halen is dat er totaal geen rekening werd gehouden met de natuurlijke immuniteit. Die is totaal verwaarloosd, niet in beschouwing genomen. Dat is niet alleen een bemerking van mij, er zijn ook vanuit de reguliere geneeskunde mensen die gewaarschuwd hebben voor het gevaar dat te negeren. In het begin heeft men de mensen eigenlijk een beetje zot gemaakt met: de natuurlijke immuniteit, we weten niet hoe lang die stand houdt, we weten dat nog niet. Terwijl we weten dat de natuurlijke immuniteit van vele virale infecties heel lang stand houdt, soms zelfs levenslang, en kan te vinden zijn in bloedanalyses. Zo ontstond er een dominant denken in de richting van massavaccinatie. 

Men heeft dus mensen zot gemaakt, men heeft mensen belogen, in de zin dat het al in februari ’21 geweten was dat mensen die gevaccineerd waren het virus konden verspreiden, en dat er zelfs superverspreiders tussen zaten. Toch is men dat blijven verzwijgen, want stel dat men daar toen over gesproken zou hebben dan zou die massavaccinatiecampagne een serieuze deuk gekregen hebben. 

Dat hele Covid Safe Ticket gedoe, dat heeft de besmetting bevorderd, omdat de mensen die in orde waren met hun CST zich niet hoefden te laten testen voordat zij zich in publieke ruimtes begaven. Terwijl de mensen die zich niet hadden laten vaccineren zich elke keer moesten laten testen, die waren dus eigenlijk veel veiliger. Eigenlijk had dat dus bij iedereen moeten gebeuren, gevaccineerd of niet.

Wat zou je graag bereiken met dit boek, Léon?

Er zijn 2 grote breuklijnen. Eén bestaat al meer dan 200 jaar, dat is dat de homeopathische geneeskunde totaal genegeerd wordt, en zo probeer ik duidelijk te maken met casuïstiek, op de zelfde manier gepresenteerd als in ‘Lijfwacht’, wat de homeopathie kan betekenen. Het is dus een greep uit mijn praktijk van die 3 jaar. Ik hoop nog altijd op een doorbraak. 


Ten tweede wil ik toch ook wel duidelijk maken dat de problematiek zich niet alleen afspeelde ten opzichte van de homeopathische geneeskunde maar ook intern. Er zijn genoeg geleerde collega’s geweest die gewaarschuwd hebben voor een aantal zaken, en ook niet gehoord geweest zijn. Lieven Annemans is niet gehoord, een Sam Brokken is zelfs zijn titel ontnomen, mensen zijn gewoon monddood gemaakt. Er was maar één mening die aan bod kwam en dat was die van de, zoals Erwin Annys het beschrijft in zijn boek, “staatsvirologen”. Er was geen weerwoord mogelijk, er was geen nuance mogelijk. 

Er was ook een geweldige aantasting van de persoonlijke integriteit, in die zin dat mensen die heel bewust gekozen hadden om zich niet te laten vaccineren, maar dan toch besmet zijn geraakt en eventueel zelfs in het ziekenhuis beland zijn, uitgemaakt werden als paria’s. Dat beschrijf ik in hoofdstuk 6, ‘integriteit’, waar ik 3 patiënten beschrijf die ik gevolgd heb. Ze hadden bewust gekozen om zich niet te laten vaccineren, maakten Covid in zeer erge mate door, kwamen kort terecht in het ziekenhuis. Eén had een duidelijke covidlong en werd gewoon terug naar huis gestuurd, zogezegd omdat er geen plaats meer was. Ondertussen is ze beledigd, echt bescheten bij wijze van spreken.

Hoofdstuk 7 is ‘pech’, dat zijn de mensen die zich hebben laten vaccineren op het moment dat ze Covid hadden, of diegenen die al Covid hadden doorgemaakt in erge vorm en zich daarop nog eens hebben laten vaccineren, en daardoor in de problemen zijn gekomen.

In het hoofdstuk ‘wanhoop’ beschrijf ik mensen met ‘long covid’. Ik moet zeggen, dat is in de praktijk toch wel echt supermoeilijk, zeker als het al lang bestaat. Waar pleit ik dus voor? De mensen met Covid die bij ons in de praktijk, we zijn met 4 artsen, voor verzorging gekomen zijn tijdens die quarantaineperiodes, daar zien wij geen long covid. Ik pleit voor de integratie van de homeopathische geneeskunde zodanig dat elke dokter toch een beetje kennis zou hebben van de homeopathie. Want in feite is de homeopathie die we daar toepassen toch een heel eenvoudige, basic homeopathie, waar je een aantal vaardigheden nodig hebt om een differentieel diagnose te maken. Als je in die eerste fase een 20 middelen zou kennen, misschien zelfs 15, dan zou je enorm veel kunnen betekenen voor de patiënten.

Daar zit dan waarschijnlijk het onderscheid met het boek van Erwin Annys? Die beschrijft alleen de allopathische kant.

Erwin Annys… dat is natuurlijk heel moedig wat hij geschreven heeft. Hij stelt vast, en de grote boodschap in zijn boek is dat de massavaccinatie totaal misplaatst is. Hij spreekt zich niet uit tegen de vaccinatie die begin ’21 heeft plaatsgevonden bij de 65-plussers, bij risicopatiënten, en ik doe dat ook niet, maar het gaat over het vaccineren van gezonde mensen! En inderdaad, hij heeft geen alternatief, hij kan het alleen maar vaststellen en zijn verontwaardiging erover uitspreken. In die zin denk ik in alle bescheidenheid dat ‘Verzuim’ een stap verder gaat omdat aan de hand van casuïstiek duidelijk aangetoond wordt wat de homeopathie kan betekenen.

Je kent de indeling van het boek. ‘Golven’ gaat over de verschillende golven, om ons daar weer een beetje in thuis te doen voelen. Ik haal daar het woord apofenie aan, niet door mij uitgevonden, maar wel gebruikt is door een collega van ons. Eenvoudig uitgelegd wil het zeggen: een verkeerde inschatting van de werkelijkheid. Verkeerde gevolgtrekkingen trekken vanuit gebeurtenissen. Dat is toch wel een heel belangrijk begrip dat ik enkele keren aanhaal in de loop van het boek.

Het tweede hoofdstuk is ‘de bodem en de kiem’, dat spreekt voor zichzelf.
 Het derde hoofdstuk is ‘solidariteit’, tussen de mensen tijdens de eerste golf, we applaudisseerden, we hoopten dat we het virus gingen overwinnen door in ons kot te blijven.
 Dan ‘hoop’: de vaccinaties, ‘vrijheid’, over de vaccinaties; dan ‘integriteit’, ‘pech’. Dan komt ‘wanhoop’ en ‘prelude’, over de Mexicaanse griep, waar je ziet dat de covidcrisis copy paste is van de Mexicaanse griep. 
Het tiende hoofstuk is ‘reflectie’ en daar haal ik van a tot z in alfabetische volgorde verschillende punten aan van de crisis en becommentarieer ik die.

Dank je wel Léon!

Bedankt voor de moeite en om er jullie tijd in te steken!

overzicht hoofdstukken

1.  Golven

Dr. Scheepers screent de geschreven main-stream pers en de gespecialiseerde medische media. Hij somt de feiten op, gestaafd met referenties. Ook uitspraken in televisieprogramma’s neemt hij onder de loep. De lezer trekt zelf zijn/haar conclusie over hoe alles verlopen is. Het hoofdstuk wil de lezer weer onderdompelen in de sfeer van “toen”.

2. De bodem en de kiem

Dit hoofdstuk onderzoekt waarom de ene persoon meer last ondervond van het virus dan de andere.

3. Solidariteit

Tijdens de eerste golf was er een enorme solidariteit. Door de maatregelen te volgen en door “in ons kot te blijven”, gingen wij gezamenlijk het virus verslaan. Zorgverleners kregen applaus. Er was een nooit geziene rust neergedaald over de maatschappij. Het hoofd-stuk beschrijft casussen uit de eigen praktijk. Het licht de kracht toe van geneesmiddelen die vrij verkrijgbaar zijn in de natuur, zonder patenten en zonder leveringsproblemen.

4. Hoop

PCR-testen waren in de eerste golf bijna onmogelijk. In de tweede golf verliepen die vlotter. Een aantal casussen uit eigen praktijk. De eerste berichten verschijnen over versnelde productie van vaccins. Er is weer hoop.

5. Vrijheid

“De weg naar de vrijheid”: vaccinatie ging daarvoor zorgen. De geschiedenis van vaccinatie. De verschillende Covidvaccins en hun mogelijke schadelijke effecten op korte en lange termijn.

6. Integriteit

De vaccins polariseren de samenleving. Mensen worden uitgesloten omwille van persoonlijke keuzes. Vier casussen van patiënten die hun drang naar integriteit duur hebben betaald. Covid-19 is geen “gewoon griepje”.

7. Pech

Mensen die Covid-19 hadden doorgemaakt, al natuurlijke antistoffen hadden en zich toch lieten vaccineren. Of mensen die, op het moment van vaccinatie, Covid-19 hadden. Mensen die zich lieten vaccineren, vervolgens Covid-19 opliepen en zich dan nog verder lieten vaccineren. Veel variaties op een thema maar allemaal met dramatische gevolgen voor de gezondheid van sommige patiënten. Ook niet medisch geschoolde mensen weten nu wat een myocarditis is. Plotse dood! Turbo kankers. Verder wordt door overstimulatie van het immuun afweersysteem een toename van herpesinfecties vastgesteld. Ook deden er zich verschillende gevallen van klierkoorts voor, zelfs bij mensen op leeftijd. Casussen uit eigen praktijk.

8. Wanhoop

Long Covid! Een ramp. Gezonde mensen die in de problemen komen. Zelfs mensen die niet echt heel ziek zijn geweest van Covid-19 tijdens de quarantaine. Hersenmist. Concentratieproblemen én de ondraaglijke vermoeidheid. Enkele casussen.

9. Prelude


Wat eraan voorafging: de Mexicaanse griep in 2009. Een déjà-vu gevoel overvalt ons. Het lijkt gewoon copy-paste.

10. Reflectie

Tijd om stil te staan bij wat geweest is en nog is. Bij de toekomst en hoe het anders zou kunnen.
Veel artsen en zorgverleners willen een andere kant opvaren. Velen pleiten voor een andere organisatie van de gezondheidszorg. Een farmaceutische industrie die aandeelhouders tevreden moet stellen, geeft niet altijd voorrang aan de patiënt. Belangen komen in conflict. Wat met patenten? Wat met filantropie? Welke rol voor de media? Veel vragen én de nood aan een geïntegreerde geneeskunde die het beste van verschillende benaderingen aan de patiënt aanbiedt en hem laat kiezen. Is dat dan zo moeilijk? Welke krachten houden dat tegen? Is blijven hopen een vorm van naïviteit?

Geplaatst in Achtergrond, Actualiteit, Alle rubrieken, Boekbespreking, Uit de Praktijk, Vakliteratuur en getagd met , .