De Giraf
Familie:
Giraffidae
Giraffe- Giraffe Camelopardalis
Okapi- Okapia Johnstoni
Geautoriseerd extract uit het boek ‘Homoeopathy & Patterns in Mammals’ door Dr. Bhawisha Joshi M.D.(Hom) & Dr. Shachindra Joshi M.D.(Hom)
Karakteristieken van de Giraffidae
Giraffes en okapi’s zijn rustige, vredelievende dieren, elk met hun eigen onderscheidende kenmerken. Giraffes zijn de hoogste zoogdieren; okapi’s hebben een zebra-achtige romp en hinde-achtige poten. Beide dieren hebben een lange tong waarmee ze kunnen grijpen en bladeren van bomen pakken. De tong en de binnenkant van de mond zijn bedekt met een sterk, beschermend weefsel. Terwijl de giraffe de voorkeur geeft aan acaciabladeren, voedt de okapi zich met verschillende bladeren die giftig zijn voor mensen. Giraffes halen water uit hun eten, maar ze moeten drinken bij droog weer. Ze kunnen lange tijd zonder water omdat ze het in hun lichaamsweefsels kunnen opslaan.
Geen twee giraffes hebben een identieke vacht. Elk heeft zijn eigen patroon en zo kan een baby de moeder herkennen aan dit unieke patroon. Giraffes hebben een uitstekend zicht, vooral ver zicht. Ze kunnen leeuwen van 1 km ver zien. Voor andere dieren is het een voordeel dicht bij de giraffes te blijven. Ze weten dat wanneer de giraffe begint te bewegen, er leeuwen in de regio kunnen zijn.
Over het algemeen hebben volwassen giraffes niet veel natuurlijke vijanden. Het is bekend dat ze leeuwen kunnen doden – hun grootste predator, door met hun krachtige benen te schoppen . Leeuwen kunnen een verzwakte volwassen giraf of een eenzame jong mannetje, op zoek naar een vruchtbaar vrouwtje, aanvallen, maar meestal zijn het de kalveren die worden aangevallen door leeuwen, luipaarden, hyena’s en wilde honden. Die kunnen kwetsbaar zijn gedurende de lange periodes dat de moeder op zoek is naar voedsel.
Kalveren kunnen binnen enkele uren na de geboorte lopen, maar brengen het grootste deel van hun tijd door met de moeder. De eerste week likt en snuffelt de moeder haar kalf in afzondering, zodat ze elkaars geur leren kennen. Daarna sluit het kalf aan bij een ‘kinderdagverblijfgroep’ van jongen van vergelijkbare leeftijd, zodat elke moeder op afstand naar voedsel kan zoeken terwijl ze het kinderdagverblijf in de gaten houdt
Zoals de meeste zoogdieren, zullen de jonge mannetjes zich bij andere vrijgezellen aansluiten wanneer ze 1 tot 2 jaar oud worden, terwijl de dochters bij de kudde blijven. Hoewel de meeste groepen allemaal vrouwelijk of allemaal mannelijk zijn, vormen zich ook groepen van wijfjes en mannetjes. Giraffes leven in losse kuddes van ongeveer twintig dieren, die toetreden en vertrekken naar believen. Vrouwelijke groepen zijn nauwer gebonden dan mannelijke groepen. Giraffes slapen slechts 4 uur per dag. Ze zijn vaak stil, maar ze zijn sociaal en kuddedieren, en dit maakt het gemakkelijker om de vijand in de gaten te houden.
Mannetjes paren met verschillende vrouwtjes en de vrouwtjes brengen hun jongen alleen op. Vrouwtjes gaan voor oudere mannetjes en geven de voorkeur aan de dominante, omdat dit een sterk nageslacht garandeert.
De gang van de giraffe wordt een draf genoemd (beide benen aan één kant bewegen samen). Hun halzen hebben dikwandige slagaders met kleppen. Dit helpt om bloed naar het hoofd te pompen, tegen de zwaartekracht in. Speciale bloedvaten aan de basis van de hersenen regelen de bloeddruk.
Mannetjes gebruiken hun nek in een ritueel nekworstelen, waarzij vechten om hun kracht te bewijzen. Bij het nekworstelen haken de nekken bijna in elkaar. Deze activiteit veroorzaakt botafzetting rond het hoofd bij giraffes, waardoor schedels soms wel 30 kg wegen. De zware schedel dient als een knuppel aan het einde van de nek en wordt door de mannetjes in hun rivaliserende gevechten tijdens de paarseizoenen gebruikt. Giraffes zijn over het algemeen niet territoriaal en hoewel ze kuddedieren zijn, verwijderen volwassen dieren zich soms van de groep om een paar uur alleen door te brengen.
Recent onderzoek suggereert dat giraffes communiceren via ultrasone geluiden met hun groep, zoals olifanten en walvissen.
Giraffes zijn vreedzame dieren met nauwelijks agressie of geweld. Volwassen giraffes zijn niet vatbaar voor aanvallen, maar veel van hun kalveren, die kwetsbaarder zijn, halen de volwassen leeftijd niet.
Het thema voor de girafpatiënt is om zo snel mogelijk onafhankelijkheid (financieel, fysiek of emotioneel) te bereiken. Ze zullen zeggen dat zodra ze dit stadium hebben bereikt, het leven probleemloos en gemakkelijk zal zijn. Als we naar ‘kwetsbaarheid’ zoeken, komen ze met het gevoel hulpeloos te zijn, bedreigd langs alle kanten wanneer ze alleen zijn, en gevaar te lopen genadeloos aangevallen of gedood te worden. Het is belangrijk voor hen om op elke manier sterk en onafhankelijk te worden, zodat ze niemand nodig hebben. Deze behoefte om ‘onafhankelijk te zijn’ kan worden waargenomen bij personen van elke leeftijd. Degenen die al onafhankelijk zijn, kunnen ondervinden dat het in stand houden of behouden van deze onafhankelijkheid een strijd is.
Volwassenen die het middel giraf nodig hebben, kunnen hun eigen angst voor afhankelijkheid en kwetsbaarheid op hun dierbaren projecteren. Ze willen bijvoorbeeld altijd aanwezig zijn voor hun kinderen, of ze kunnen moeite hebben om voldoende voorzieningen voor hen te treffen in een poging om hun gevoelens van kwetsbaarheid of afhankelijkheid te minimaliseren.
Maar de kwetsbaarheid is hier anders dan bij andere zoogdieren; op de loer ligt een angst voor totale afhankelijkheid, bij een anders kalm, bekwaam en zelfvoorzienend individu. Het gevoel is: “Als ik afhankelijk ben, zal ik de persoon of de groep ten allen tijde nodig hebben en dan, als ik alleen achterblijf, zal het leiden tot de dood of een ramp.”
Dus, ze moeten plannen, en alles in het werk stellen om snel een positie van volledige onafhankelijkheid te bereiken, zodat ze niet van iemand afhankelijk zijn.
Aan de onafhankelijke kant – als ze dus gecompenseerd zijn – zijn ze zo onafhankelijk dat ze niemand nodig hebben; en aan de kwetsbare kant, de gedecompenseerde kant, moeten ze te allen tijde iemand bij zich hebben. Deze enorme behoefte aan constante aanwezigheid van iemand om hen heen, maakt de kwetsbaarheid van de giraffe zeer onderscheidend. Toch hebben deze zelfde individuen een zeer hoog gevoel van zelfwaarde en een gevoel van behoorlijk adequaat, succesvol en sterk te zijn.
Dit laatste beeld kan lijken op de roofvogels, die ook enorm kwetsbaar zijn als ze jong zijn en een enorme behoefte hebben aan onafhankelijkheid. Het verschil is dat het gevoel van onafhankelijkheid bij roofvogels hen een gevoel van vrijheid, ruimte, lichtheid, uitgestrektheid, openheid, grenzeloosheid en expansie geeft.
Voor roofvogels brengt onafhankelijkheid vrijheid; terwijl bij giraffes onafhankelijkheid zorgt voor een gevoel van veiligheid en tevredenheid. Lichtheid, expansie en grenzeloosheid zijn volledig afwezig in de giraffe. Het tegenovergestelde van vrijheid bij roofvogels is het gevoel van verpletterd, gekraakt, bijna geperst, klein gemaakt, terwijl je bij giraffes het gevoel van gevangen ziet (omdat het een zoogdier is), maar niet het verpletterde.
Deze strijd om overmatige zorg voor anderen of voor zichzelf te geven, kan lijken op Lac defloratum (afgeroomde koemelk). Het verschil is dat Lac defloratum voorziet om deel uit te maken van de groep, terwijl het giraffe invidu over-zorgzaam is omdat het een innerlijke behoefte heeft om goed verzorgd te worden en onafhankelijk te zijn; het projecteert deze behoeften naar zijn geliefden. Terwijl hij voorziet, leert hij ook de van hem afhankelijke persoon onafhankelijk te worden en benadrukt dit proces.
In giraffe individuen is het proces om de staat van onafhankelijkheid en kracht te bereiken vreedzaam en zonder angst. Deze personen zijn niet nerveus en voelen zich niet lastiggevallen. Vandaar dat hun strijd nauwelijks merkbaar is.
Het zijn geen volledig eenzame en ook geen volledig sociale individuen; ze zullen afstand houden van sociale bijeenkomsten, feesten en fuiven onder het mom van werk. Ze houden van en hebben nood aan veel fysieke en emotionele ruimte. Ze zijn tevreden met hun eigen bedrijf. Ze zullen vaak bezig zijn met het lezen van een boek of plannen maken in het bijzonder voor de toekomst.
Hun rust en afwezigheid van extravert gedrag is niet te wijten aan gebrek aan vertrouwen – hun gevoel van eigenwaarde is zodanig dat ze een goede positie of status in de samenleving kunnen bereiken, maar hun motivatie hiervoor behelst geen nood om andere te controleren, te begeleiden of hun autoriteit te bewijzen. Ze zijn graag sterk, capabel en krachtig, om hun eigen innerlijke gevoel van kwetsbaarheid te compenseren. Ze kunnen er goed in zijn om anderen naar een positie van onafhankelijkheid te begleiden en anderen te helpen; ze kunnen heel sociaal of spraakzaam zijn tijdens deze missie, maar ze hebben hun eigen ruimte en eigen tijd nodig. Daarom zullen ze sociaal zijn wanneer dat nodig is en zich terugtrekken in hun eigen ruimte zodra hun missie is volbracht.
Wanneer ze sterk zijn, zie je de angst voor kwetsbaarheid alleen in een probleem, dat zich ergens in het verleden afspeelde, of als een angst om ooit in een dergelijke positie te belanden. En wanneer ze zich aan de kwetsbare kant bevinden, is er een behoefte om snel een positie van onafhankelijkheid en kalmte te bereiken.
Met hun kalme, tevreden en zachtmoedige aard kunnen ze erg op edelgassen lijken, in het bijzonder Xenon – het edelgas van rij 5. Edelgassen hebben een verlangen om hun ambities en doelen te bereiken en zodra ze deze hebben bereikt, voelen ze geen behoefte aan controle of autoriteit. Deze edelgas-individuen kunnen zelfs afstand doen van hun positie en de materiële winst omdat ze streven naar een gevoel van vrede, tevredenheid en kalmte. Hoewel giraffepersonen niet dezelfde eigenschap hebben als edelgaspersonen om afstand te doen en op te geven, hebben ze wel de kenmerken van kalmte en tevredenheid..
De behoefte aan volledige onafhankelijkheid lijkt misschien op de Lanthanide-groep, maar ze hebben geen behoefte aan autonomie, noch het bereiken van macht of volledige controle over zichzelf zoals de lanthaniden dat hebben. Ze willen onafhankelijk worden om veilig te zijn en buiten gevaar. Ze bereiken dit door een hoge positie te betrachten en dan voelen ze zich compleet. Dit is meer zoals een edelgas van Rij 5 dan een lanthanide-kenmerk.
Giraf individuen kunnen een zeer vooruitziende blik hebben. Ze hebben het vermogen om toekomstig gevaar te identificeren of te anticiperen. Omwille van deze gave trekken ze mensen aan die naar hen opkijken voor advies en hulp. Giraffe-individuen, zelf, hebben echter geen enkele wens om omringd te zijn door mensen, vrienden of volgers. Ze geven er de voorkeur aan om alleen gelaten te worden. Ze hebben niet de wens noch de ambitie om leiding te geven, advies te geven of volgers te hebben. Dit onderscheidt hen van olifanten die graag de hele tijd mensen om zich heen hebben en verlangen om iedereen te leiden (zoals in een kudde). Giraffe-mensen kunnen vrienden en sociale contacten hebben die ze helpen, liefhebben en met wie ze dingen delen, maar ze doen dit terwijl ze afstand houden vanwege hun eigen behoefte aan ruimte.
Grote katten zijn solitair en hebben ruimte nodig, maar bij grote katten zie je andere sterke thema’s zoals een enorme concurrentiekracht, een behoefte om bovenaan te staan, om alle anderen in hun vakgebied te verslaan, de , alertheid omhoogste te zijn in de pikorde, in staat zijn tot vergelding of scherpe antwoorden, extreme scherpte en slimheid. Deze dingen zijn volledig afwezig in het beeld van de giraf, omdat het niet roofzuchtig is, maar eerder een stille en vredelievende herbivoor.
Giraffe-individuen hebben een zeer hoog gevoel van zelfwaarde met een sterk verlangen en het vermogen om onafhankelijk te zijn. Het dier zelf kan niet worden aangevallen eenmaal het volwassen is, behalve door een grote groep leeuwen. Dit wijst op een grote kracht en overlevingscapaciteit in het dier en vertaalt zich in een hoog ego en zelfrespect in de menselijke staat. Het giraf individu heeft het gevoel van een sterke bekwaamheid of superioriteit, met het vermogen om moeilijke situaties te bestrijden. Hierdoor kunnen ze zich buitengewoon, zelfverzekerd en capabel voelen, maar niet op een superieure manier.
Rij 5 van het periodiek systeem is de op 2 na laatste rij, dus de leden zijn verhoudingsgewijs zwaarder en stralen meer uit dan de elementen van de vorige 4 rijen.
Vandaar dat Rij 5 individuen een grotere capaciteit, kracht en zelfrespect hebben dan de elementen van die voorgaande 4 rijen. In rij 5, zoals eerder vermeld, kunnen ze lijken op het edelgas Xenon.