uit het hoofdstuk "Integriteit" pagina 264
Uit het boek Verzuim
Casus: een vrouw van 66 jaarr
Ze verkeert in goede gezondheid en neemt geen medicatie. In het verleden woonde ze bij mij in de buurt. Op dat moment was ik haar huisarts.
Tien jaar geleden verhuisde ze naar een andere plaats, zo’n 50 km van mijn praktijk. Hier raadpleegt ze een andere huisarts (geen homeopaat) voor kleine problemen. Ze consulteert me nog steeds één of twee keer per jaar voor homeopathische ondersteuning omwille van mentale problemen in relatie met haar ex-man.
Op 23 november 2021 telefoneert ze met de mededeling dat ze positief getest heeft.
Zuurstofsaturatie
Haar enige klacht op dat moment is misselijkheid. Ik schrijf haar Ipecacuanha voor. Drie dagen later is haar zuurstofsaturatie gedaald tot 90. Ik raad haar aan om vijf korrels Carboneum oxygenisatum op te lossen in water en elke keer een slok te nemen vanaf het moment dat de saturatie daalt onder 95. Bij daling onder de 90, adviseer ik haar om naar de kliniek te gaan. Dit is niet gebeurd maar omdat zij alleen woont, is haar zoon toch met haar naar het ziekenhuis gegaan.Dat gaat wel over
Een CT-thorax toonde in beide longen de typische matglas infiltraten (ground-glass opacities) passend bij een covidlong. Deze verdichtingen wijzen op longfibrose ofwel bindweefselvorming in het longweefsel. Het gaat om een ernstige longaandoening waardoor de opname van zuurstof bemoeilijkt wordt met kortademigheid, vermoeidheid en energieverlies als gevolg. Ze had het heel erg koud. De enige reactie van de arts was “Oh, dat gaat wel over”.Naar huis gestuurd
Omdat haar zuurstofsaturatie op dat moment boven de 90 was (inname van Carboneum oxygenisatum (?!)) en er geen plaats is in het ziekenhuis, wordt ze naar huis gestuurd. Een alleenwonende vrouw met een covidlong, door beeldvorming geobjectiveerd, wordt dus gewoon naar huis gestuurd. Stel dat zij gevaccineerd was geweest, was er dan nog plaats voor haar geweest? Toch ook nog melden dat zij heel onvriendelijk behandeld werd door de dokters. “Je bent een gevaar voor de anderen, je moet je laten vaccineren!” Mijn patiënte is er juist van overtuigd dat mensen die gevaccineerd zijn, dit enkel en alleen maar gedaan hebben om te kunnen reizen. Ik heb het al een paar keer aangehaald maar doe het toch nog eens een keer in deze context. November 2021 was het al lang geweten dat ook gevaccineerden het virus konden overdragen en wel in dezelfde mate als niet-gevaccineerden. Een vaccinatie verkleint enkel de kans op zware ziekte voor de gevaccineerde persoon en dit ook maar voor een bepaalde beperkte periode. En toch vinden artsen het dus nodig om een vrouw die op dat moment zwaar ziek is op te zadelen met schuldgevoelens.Ook haar huisarts wil haar niet meer behandelen.
Haar ex-man vraagt haar of ze gecremeerd of begraven wil worden.
Een dag later, op 27 november 2021 stuurt ze mij de volgende mail:
“Goedemorgen dokter. Ik begon gistermiddag kleine slokjes te drinken telkens de zuurstofsaturatie daalde. Met elk slokje schoot de zuurstof omhoog, en hij is niet meer onder de 90 gezakt. Wat een wonder! In de loop van de avond kreeg ik plotseling weer heel erge hoofdpijn… nergens energie voor. De hoofdpijn was echt heel erg. Rond 1 uur nam ik een Dafalgan instant en sliep tot 6 uur. Waaw, wat heerlijk!!! Voel me weer beter. Weer ontbeten!”
Weer een dag later mailt ze mij dat de saturatie af en toe daalt tot 88, en dit in rust. Elke keer als ze een slok neemt, stijgt hij tot 92 – 93 – 94. De dag nadien schrijft ze mij dat ze het gevoel heeft dat ze “over de berg” is. De saturatie blijft al een tijdje boven de 94. Soms zelfs 96. Ze voelt zich een stuk beter en is blij en dankbaar dat ze het ziekenhuis kan vermijden.
“Kennissen vertelden mij dat op de COVID-afdeling één dame opgenomen was, die niet gevaccineerd was en de rest allemaal twee tot drie vaccins had gehad!
En dan geven dokters en personeel mij alleen maar de schuld en reageren ze hun frustraties op mij af. Gelukkig voor mij waren er geen bedden over….”
Long covid
De week nadien blijft de zuurstofsaturatie boven de 95 en gaat zelfs tot 98 en dit zonder slokjes Carboneum oxygenisatum.
Uiteindelijk zie ik haar op 8 december 2021 op consultatie. Ze maakt veel ophef over de reactie van haar huisarts en haar man.
Bij onderzoek van de longen stel ik nog een ruw ademhalingsgeluid vast. De auscultatie van een covidlong is heel specifiek: een beetje schurend, wat ratelende slijmen, wat piepen, wat kraken en ook een beetje een buisademhaling waar het lijkt alsof de ademhaling door een buis gaat. De zuurstofsaturatie is 98.
Ik raad haar aan om Aspidospermium in te nemen. Bloedanalyse wijst uit dat zij antilichamen ontwikkeld heeft. Twee dagen later schrijft ze mij dat dat ze een groot verschil voelt op haar ademhaling. De ademhaling is terug gemakkelijker en dieper.
“Weer een WONDER voor mij”.
De zuurstofsaturatie daalt nog af en toe onder de 95.
Ik adviseer haar om nog eens een paar korrels Aspidospermium te nemen.
Beterschap en hervallen
Op 13 december 2021 mailt ze mij dat de saturatie na een wandeling kan dalen tot 92 maar door te rusten terug stijgt tot 96-97-98. Zelf één keer tot 99.
“Zo blij dat ik al terug een wandeling kan maken! Bedankt”.
Ik zie haar terug op consultatie op 18 december 2021. Haar longen zijn bij onderzoek volledig normaal. Niets meer te horen. Geen kraken, geen piepen, geen reutels, geen “buis”-ademen. Ze kan ook heel diep in- en uitademen.
Het mag duidelijk zijn dat het coronavirus een venijnig beestje is. We hebben nog gezien dat mensen precies genezen lijken maar dan hervallen. Zo ook mijn patiënte. Op 27 december 2021 is de zuurstofsaturatie gedaald tot 91. De hoofdpijn komt ook terug opzetten. Ze slaapt terug slecht en heeft geen energie. Ik raad haar terug Carboneum oxygenisatum aan.
Herstel
Ik zie haar terug op 19 januari 2021. Het gaat goed met haar in het algemeen, enkel blijft er wat vermoeidheid. Haar haar is ook veel dunner geworden. Carcinosinum wordt voorgeschreven. Dit wordt herhaald op 15 april 2021.
De patiënte is volledig hersteld van haar covid-19 infectie zonder restletsels.
Over de voorgeschreven homeopathische geneesmiddelen.
- Antimonium tartaricum. Besproken in Lijfwacht op pagina 139.
- Arsenicum album wordt besproken in Verzuim hoofdstuk 3 “Solidariteit”.
- Aspidospermium wordt besproken in Verzuim hoofdstuk 4 “Hoop”.
De twee volgende geneesmidelen behoren tot de groep van de nosoden. Ik schrijf over de nosoden in Lijfwacht op pagina 64.
- Bacillinum Burnett wordt besproken in Verzuim hoofdstuk 3 “Solidariteit”.
- Carcinosinum: besproken in Lijfwacht op pagina 223.
- China officinalis: besproken in Lijfwacht op pagina 226.
- Ipecacuanha: besproken in Lijfwacht op pagina 141.
- Pulsatilla vulgaris wordt besproken in Verzuim hoofdstuk 3 “Solidariteit”.
Verzuim is geen leerboek in homeopathie, maar wil de lezer meenemen in de “reizen” die wij elke keer weer maken met onze patiënten. Het wil vooral verwondering wekken voor de kracht van al die geneesmiddelen, gewoon beschikbaar in de natuur, zonder patenten. (Hoofdstuk 3 “Solidariteit” p. 119)
Alle artikels rond het boek van Dr. Léon Schepers