Boeken| Als de tijd voor altijd stil zou staan, Ivan Wolffers

9789046817681.img

Als de tijd voor altijd stil zou staan,
Over leven, liefde, tijd en dood

Ivan Wolffers,

Nieuw Amsterdam, 255 blz., 19,99 euro

Boekbespreking door Herlinde Bral

Wat verandert er wanneer je ervan doordrongen raakt dat je leven eindig is?

Al jarenlang leeft Ivan Wolffers, Nederlands arts en schrijver, met de wetenschap dat er kanker in zijn lichaam zit. In Als de tijd voor altijd stil zou staan beschrijft hij nauwgezet welke invloed die ziekte heeft op zijn leven en dat van zijn partner Marion Bloem. Alles komt in een ander daglicht te staan omdat het besef van tijdelijkheid ervoor zorgt dat tijd zijn kostbaarste bezit
blijkt te zijn geworden. Dit boek is confronterend en ontroerend tegelijk en een echte aanrader vooral voor mannen met prostaatkanker en hun partners omdat er ook veel aandacht is voor de ont-mannende effecten van de behandeling en de consequenties daarvan voor het eigen identiteitsgevoel en de relatie. Maar niet alleen voor deze mensen kan het boek een opening
betekenen, voor iedereen die na wil denken over ziek zijn en sterven is deze publicatie interessant.

De boodschap in Ivan Wolffers’ boek is luid en duidelijk: het leven is eindig. Waarmee vul je de kostbare, nog resterende tijd als uitgezaaide prostaatkanker je leven beheerst? Hij heeft het over zijn eerst geruststellend lage, dan weer onbegrijpelijk hoge PSA-waarden, de gevreesde hormonen die de kanker maar ook tegelijkertijd zijn mannelijkheid platleggen en de dagelijkse – grappig beschreven – frustraties over banale zaken als een ‘Wereldkankerdag’. Hoe hij aangenaam leeft in de medicatievrije weken, de liefde voor zijn vrouw en de gesprekjes met kleindochter Helena die opa in haar onschuld laat zien wat echt belangrijk is, komen aan bod. ‘Wat betekent ‘ik zal je nooit vergeten’?’ vraagt Helena, die tweeënhalf jaar oud is. Ze heeft die woorden in een liefdesliedje gehoord. Nooit, een woord dat net zo moeilijk is als altijd of eeuwig. De werkelijkheid ligt tussen even en oneindig en is tijdelijk. Misschien is dat wel het moeilijkste van kanker, dat je gedwongen wordt om je horloge gelijk te stellen met de werkelijkheid van de levensduur. Liever geloof ik in sprookjes over eeuwige jeugd en zing ik liedjes over liefdes die sterker zijn dan de dood.

Geplaatst in Alle rubrieken, Boekbespreking en getagd met .