Zo ongeveer werkt homeopathie
Je hebt het vast al eens meegemaakt: iets raakt je heel erg intens; je vertelt het aan een vriend of vriendin en die weet jouw verhaal precies zo naar je terug te kaatsen dat je het gevoel krijgt: die heeft me nu echt begrepen, die weet precies wat ik bedoel: er is een klik gekomen, een dieper begrijpen.
Zo ongeveer werkt homeopathie.
Je lichaam is op allerlei manieren een verhaal aan het vertellen en je emoties doen er soms nog een schepje bovenop. Dan gaat de homeopaat aan de slag om een rode draad in dit verhaal te ontdekken. Op een bepaald moment gaat het lampje branden en vat de homeopaat het verhaal samen via een gelijkgericht middel dat tegelijk diagnose en behandeling is.
Stel je die baby voor die volop tandjes aan het krijgen is: die venijnige witte dingetjes stoten meedogenloos door het tandslijmvlies heen en veroorzaken heel wat pijn. Net op dat moment steekt ook die vervelende oorontsteking weer de kop op (of was het andersom?) Reden genoeg dus voor babylief om zijn ouders een paar slapeloze nachten te bezorgen. Zijn lichaampje gaat mee in de algehele verhitting en vuurt de inwendige temperatuur nog wat op: baby krijgt een vuurrode wang , opvallend slechts aan één kant. Het enige wat babylief kan sussen is op de arm nemen en er in de nachtelijke uurtjes mee rondwandelen. Eens bij de dokter dokter laat baby zich nauwelijks onderzoeken: elke aanraking wordt met een hevig gekrijs beantwoord.
Met dit verhaal ziet zelfs een beginnende homeopaat onmiddellijk een homeopathisch middel voor ogen: chamomilla! Dit middel behoort tot de composieten groep van planten. Composieten zijn in de homeopathie gekend voor hun algemene (over)gevoeligheid op pijn.
Moet je dan aan alle kinderen met tanddoorbraak chamomilla geven? Helemaal niet, sommige kinderen hebben nauwelijks last van tanddoorbraak en hoeven dan ook geen behandeling hiervoor. Of een andere dreumes heeft als opvallend kenmerk een zurige diarree en daar past dan misschien het middeltje bij dat van de rabarberplant is afgeleid. Heb je echter een kindje dat aan de boven genoemde kenmerken voldoet dan kan een korreltje chamomilla de buitensporige reactie vh kindje tot bedaren brengen en de algehele nachtrust in het gezin op wonderbaarlijke manier herstellen. Baby en middel hebben elkaar begrepen !
Zo heeft elk middel in de homoeopathie zijn eigen symptoombeeld. Die middelbeelden zijn het resultaat van jarenlange proefnemingen door bekende en minder bekende homeopaten. Je kunt de geneeskracht van een middel pas leren kennen door de reactiepatronen heel nauwkeurig te observeren bij inname door gezonde proefpersonen. Sommige middelen zijn door veelvuldig gebruik en klinische ervaring heel erg goed gekend bij homeopaten, andere middelen zijn dat juist niet maar kunnen toch ineens oplichten als de patiënt een heel opvallend kenmerk vertoont .
De homoeopaat moet immers heel aandachtig zijn met al zijn zintuigen voor wat de patiënt vertelt via zijn lichaam, zijn gedrag, zijn geur, zijn temperatuur , …. Hij is geïnteresseerd in alles wat je hebt meegemaakt, hoe je probleem is ontstaan, hoe het is geëvolueerd, wat het beter of erger maakt enz.
Je ziet meteen dat een homoeopathische consultatie vaak veel intenser en uitgebreider zal verlopen: de homeopaat gaat immers telkens op zoek naar wat uniek is in jouw verhaal, wat jouw lichaam in de verf wil zetten.
Hoe reageert je kindje op zijn eerste dag in de kribbe, hoe reageert hij op de komst van kleine broer of zus, of is zijn oorontsteking nu net ontstaan na blootstelling aan die ijskoude noordoostenwind?
Maakt hij dagelijks stoelgang of is hij best tevreden als het maar 1x/week komt. Hoe ging de zwangerschap, heeft mama toen een verdrietsituatie of een zware shock meegemaakt of had ze opvallend veel zin in iets bitter? Echt, een homeopaat is in zowat alles geïnteresseerd en de gekste dingen het eerst.
Hij wil immers dat unieke vervat zien in een middel met dezelfde kenmerken. Enkel een middel dat helemaal gelijkend is zal een genezende immuunversterkende werking kunnen hebben op het ganse lichaam. Kiest de homeopaat een fout middel dan zal er in de meeste gevallen niets gebeuren (homeopathische middelen zijn immers niet toxisch) of heel uitzonderlijk ontstaat er tijdelijk een reactie opgewekt door het middel zelf. Het is dan ook heel erg belangrijk je kindje goed te observeren na het middel: toename van energie en levenslust alsmede een diepere slaap zijn de eerste tekenen van een zich inzettende verbetering. Blijft een helende reactie uit of verergert de toestand dan neem je best terug contact op en signaleer je de veranderingen die je waarneemt bij je kind.
In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, reageren kinderen vaak heel snel op goed gekozen middelen. Het leuke is dat je voor één probleempje (vb oorontsteking) kunt aankloppen maar bij genezing als leuk bijverschijnsel een ander symptoom mee ziet verbeteren (vb slaap, gedrag …): homeopathie versterkt immers de vitale kracht van het ganse lichaam: alles in ons lichaam is immers onlosmakelijk met elkaar verbonden en elk individu is op zijn beurt ook weer verbonden met zijn omgeving (gezin, natuur, …): logisch toch?
Een goede homeopaat steekt behoorlijk wat vrije tijd in opleiding en bijscholing, het is dan ook vrijwel onbegonnen werk om zelf op zoek te gaan naar homoepathische middelen voor je kind, te meer daar je zelf je eigen blinde vlek niet ziet.
De wetswijziging in 2014 geeft homeopaten de kans zich te laten registeren. Enkel wie de juiste getuigschriften op tafel kan leggen komt hiervoor in aanmerking.
Wil je je meer verdiepen in (de wetenschappelijke achtergrond van) deze methode of wil je op zoek naar een gekwalificeerde homeopaat dan kan je oa terecht bij
en