Het was lang een plan dat nooit gerealiseerd werd. Nu is het dan zover. Ik heb mijn ziel gelegd in dit boek. 40 jaar huisarts. Waar is de tijd naartoe? Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik erop kan terug kijken en vooral dat ik ook nog vooruit kan kijken.

Als arts zijn wij in de eerste plaats een soort behoeder van de gezondheid van de patiënt. Zowel in de context van de salutogenese alsook van de pathogenese betekent de toepassing van de homeopathische geneeskunde een meerwaarde voor de gezondheidszorg. Nochtans is er noch op de cover noch op de achterflap een verwijzing naar deze geneeswijze terug te vinden.

Als ik op de televisie naar “Topdokters” (1) kijk, ben ik altijd onder de indruk van de gedrevenheid waarmee deze dokters hun werk doen. Maar tegelijkertijd denk ik heel vaak van “hier zou dit of dat homeopathisch geneesmiddel nuttig kunnen zijn”. Hoe zou de coronacrisis eruit hebben gezien mocht er één geneeskunde zijn geweest? Eén geïntegreerde geneeskunde die in eerste instantie met homeopathische geneesmiddelen op een zo zacht mogelijke manier het leed van de lijdende mens probeert te verzachten en indien nodig gebruik maakt van het ongelofelijk therapeutisch arsenaal van de conventionele geneeskunde. Droom ik of droom ik niet?

Ik zou willen eindigen met een spreuk van Epictetus: “Iedereen wist dat het niet kon, tot er iemand kwam die dat niet wist”. Laat mij degene zijn die het niet wist.

Léon Scheepers
Huisarts met bijkomende opleiding in de homeopathische geneeskunde
www.homeoca.be