Homeopathische Remedies | Calcium Carbonicum
Riate Bremer en Frans Kusse
Calcium carbonicum (CaCO3) of calciumcarbonaat is de scheikundige naam van een stof die in de natuur veel voorkomt en die we allen kennen als kalk.
In het laboratorium komt kalk in praktisch zuivere vorm wel voor. In de natuur is er altijd sprake van bijmengsels. Marmer, dat uit heel fijn kristallijn calciumcarbonaat bestaat, krijgt zijn mooie kleuren door de aanwezigheid van andere elementen, die juist een eigen karakter geven aan het geheel.
Kalklagen komen in de aardkorst ook voor in de vorm van dikke sedimentlagen. Gedurende miljoenen jaren regenen ontelbare kalkskeletjes van microörganismen naar de bodem van oceanen, zeeën en meren en samen met de overblijfselen van grotere schelpdieren vormen die soms honderden meter dikke afzettingsgesteenten.
Bij onderzoek blijken de resten van al die kalken kiezelhoudende diertjes nog goed herkenbaar aanwezig te zijn. Op sommige plaatsen komen zulke lagen door bewegingen in de aardkorst boven water, zoals de krijtrotsen van Dover. Hahnemann koos, toen hij een homeopathisch middel wilde maken van kalk voor nog een andere natuurlijke grondstof uit het dierenrijk. Hij gebruikte de kalk uit de binnenste lagen van een oesterschelp. Relatief zuiver, maar niet geheel vrij van andere zouten met een calcium- of een carbongroep. De benaming van Hahnemann: Calcarea carbonica is - als meervoudsvorm voor kalkzouten - eigenlijk exacter, maar zolang bij de bereiding maar uitgegaan wordt van oesterkalk doet een naam er nu ook weer niet zo erg veel toe.
In zijn inleiding tot dit geneesmiddel schrijft Hahnemann:
'Breek een schone, ietwat dikkere oesterschelp in stukken en neem een grein van de zachtere sneeuwwitte, kalksubstantie die gevonden wordt tussen de buitenste en binnenste harde schelp.'
In het menselijk lichaam speelt kalk een heel belangrijke rol. Net als bij de oester geeft het ons lichaam vorm en stevigheid. Het skelet en onze tanden zijn voor een groot deel uit kalk opgebouwd. Daarnaast is kalk, of calcium, onmisbaar bij het goed functioneren van allerlei lichaamsprocessen, zoals bij de werking van onze spieren. Een tekort of een overschot van dit element in ons bloed kan zeer ernstige gevolgen hebben en zelfs tot de dood leiden. Waarschijnlijk omdat kalk zo nauw verbonden is met de groei van ons beenderstelsel en onze tanden, komen problemen in de calciumhuishouding vooral voor bij jonge kinderen. Er moet echter niet alleen gelet worden op de lichamelijke klachten, maar het totaalbeeld van het kind of de volwassene moet passen bij dit grote geneesmiddel.
Levenswijze van de oester
De oester, Ostrea edulis, behoort tot de weekdieren. Het lichaam is echt niet zo week als de naam suggereert, maar goed aangepast aan de omstandigheden waaronder het dier in de zee leeft. Oesters komen voor, even buiten de kustlijn (off-shore) van de Atlantische Oceaan en de Noordzee tot in de Middellandse en Zwarte Zee toe. Vlak onder de kust is het rumoer van de branding te groot. Oesters gaan niet met alle stromen mee. Ze hebben vaste grond onder de voeten nodig en hechten zich, als ze een passende, stevige ondergrond gevonden hebben met eigengemaakte draden, een stevige bundel van die zogenaamde byssusdraden, vast aan die plek om er nooit meer vandaan te gaan, tenzij ze door een te sterke stroom losgeslagen worden. Zoals alle schelpdieren maken ze hun eigen veilige schelp. Van binnen glanzend-glad zodat ze zich er met hun kwetsbare lichaam niet aan bezeren, van buiten omgeven door een harde laag ter afgrenzing van de buitenwereld . In die harde laag zijn ruimtes, gevuld met kalk die, zoals in iedere schelp, voor stevigheid zorgen.
Om aan voedsel te komen moet de bovenste klep wat opgetild worden. Met behulp van trilhaarbewegingen wordt water met voedseldeeltjes door een instroombuis door het lichaam geleid. Het bruikbare wordt eruit gefilterd en de rest verdwijnt via een uitstroombuis weer in zee. De natuurwet "eten en gegeten worden" geldt ook op de zeebodem: een geopende schelp brengt gevaar mee. Wie goed ontwikkelde ogen heeft kan de situatie ter plekke overzien en in overeenkomst ermee handelen. De oester, die als het schutblad van een boek, aan de randen met zijn schelp vergroeid is komt niet verder dan een reeks lichtgevoelige orgaantjes langs die rand. Het enige wat hij waarneemt is of het lichter of donkerder wordt. Een plotselinge schaduw kan een langszwemmende rover betekenen, maar ook een toevallige passant, een lege schelp of een stukje steen, dat door de stroming verplaatst wordt. De oester reageert op dat alles door zijn schelp te sluiten.
Voor de oester is de buitenwereld vol gevaren en des te bedreigender naarmate hij meer veranderingen opmerkt, omdat hij niet in staat is te overzien wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Als een vreemd voorwerp uit de buitenwereld in de schelp is binnen gedrongen betekent dat irritatie of zelfs letsel. Ook daartegen heeft de oester een strategie: het irriterende deeltje (een zandkorrel kan al voldoende zijn) wordt, als het niet vanzelf weer wegspoelt, verstopt. De oester bedekt het met een laagje parelmoer, dat de binnenzijde van de schelp tot zo'n mooi glad onderkomen maakt. Het enige wat overbiijft is een onregelmatigheid in de schelp, rond of onregelmatig van vorm, die met de naam parel wordt aangeduid. Een mooie omschrijving voor parels vond ik "gestolde tranen om aangedaan leed". Bij een parel ligt de parelmoerlaag aan de buitenkant terwijl het aanstoot gevende stukje buitenwereld binnenin weggestopt is. De omgekeerde wereld dus: dat wat eigenlijk er uit zou moeten, wordt ingekapseld en via een verhardingsproces onomkeerbaar vastgelegd. Niet de beste strategie, maar de beste die de oester tot zijn beschikking heeft en nog effectief ook.
Mentaal en emotioneel beeld van Calcium Carbonicum
In heel veel opzichten is het Calcium-carbonicumtype te vergelijken met de oesterschelp (waaruit het geneesmiddel wordt bereid). Het zijn vaak stevig gebouwde, ronde mensen met een goedhartige inborst. Als zij zich goed voelen, zijn het echte Bourgondiërs. Een lekker etentje en een gezellig samenzijn met vrienden en bekenden brengt hen helemaal in hun element. Binnen het gezin, de familie of het bedrijf vormen zij in vele gevallen de hoeksteen waarop gebouwd kan worden. Je kunt op hen vertrouwen, want als zij zich ergens voor hebben ingezet, zullen zij de taak afmaken, koste wat het kost.
Zolang zij psychisch en lichamelijk in goede conditie zijn, kunnen zij immers bergen verzetten. Hier ligt echter ook hun kwetsbare plek. Want in hun ijver en werkdrang hebben zij nog al eens moeite om maat te houden, vooral als het om iets gaat wat zij aan anderen hebben beloofd.
Ook voor hen is zekerheid heel belangrijk. Ze moeten zelf ook het gevoel hebben ergens op te kunnen steunen. Zij moeten letterlijk en figuurlijk zeker zijn van de grond waarop zij staan. Daarom zijn zij zelden snel in hun ontwikkeling. Iedere nieuwe stap wordt zorgvuldig voorbereid en afgewogen. Het is niet verwonderlijk dat er bij dit type mens nog al eens hoogtevrees voorkomt. Zij staan het liefst met beide benen op de grond, nuchter. Zij willen graag weten waar zij aan toe zijn. Bang om alleen te zijn en bang in het donker zijn een paar van de vele angsten die bij Calcium carbonicum kunnen optreden. Ook de toekomst is voor hen geen blij vooruitzicht, niet omdat zij, zoals Bryonia, behoefte hebben terug te keren naar 'de oude tijd', maar omdat de toekomstonzekerheid met zich meebrengt. Bij het overwegen van een baan, kan de pensioenvoorziening van het bedrijf de doorslag geven.
Calcium-carbonicumtypes zijn vaak stevig gebouwde, ronde mensen met een goedhartige inborst.
Als zij zich goed voelen, zijn het echte Bourgondiërs.
Net zoals de oesters zijn zij van binnen zachtmoedige mensen en daardoor kwetsbaar. Zij kunnen niet goed tegen een slechte sfeer of tegen nare dingen. Voelen zij zich eenmaal bedreigd dan gaan zij dicht en worden zij zo gesloten als een ... oester. Dat betekent echter niet dat zij niet van zich afkunnen bijten, maar echt kwaad worden doen zij pas als het echt niet anders meer kan. Waar zij zich slecht tegen kunnen beschermen, voor hun gevoel, zijn blikken van anderen. Bekeken worden is hoe dan ook vervelend voor hen, zeker als het door vreemden gebeurt, maar als zij zich niet optimaal voelen, dan kunnen zij zelfs het idee hebben dat anderen dat aan hen zien.
Bij deze mensen komt een minder goede conditie het eerst tot uiting aan de huid, in de vorm van eczeem en wratten, aan de slijmvliezen en aan het bewegingsapparaat. De rug en de gewrichten moeten het vaak ontgelden als zij zich letterlijk of figuurlijk vertild hebben aan hun taak. Laten zij zich ook niet door deze, meer oppervlakkige symptomen weerhouden, dan kunnen er allerlei ernstiger ziekten ontstaan. Bij ziekten aan de tanden en de botten moet natuurlijk altijd gedacht worden aan dit geneesmiddel. Er zijn zelfs een paar kinderen met osteogenesis imperfecta, een ernstige aangeboren ziekte waarbij de botten zacht en breekbaar blijven, met behulp van Calcium carbonicum in een aanzienlijk betere conditie gekomen.
Kinderen
Het karakteristieke Calcium-carbonicumkind is wat zwaarder gebouwd, met vlassend haar op het gemakkelijk zwetend hoofd. Daarnaast zien wij ook af en toe magere, lange kinderen van dit type. Vaak zijn zij wat later met lopen en tanden komen meestal langzamer en met meer moeite door dan bij andere kinderen. Als zij in een minder goede conditie zijn, door ziekten bij de voor ouders of door ziekmakende omstandigheden in hun eigen leven, worden zij gemakkelijk verkouden, al dan niet met oorontstekingen en ontstekingen van de luchtwegen. Leren gaat hen in het algemeen goed af, maar zij hebben tijd nodig om de stof in zich op te nemen. Wat zij eenmaal in hun hoofd hebben, zit er echter voorgoed in. Hetzelfde geldt voor hun wil. Zelfvertrouwen speelt hierbij zeker mee. Calcium carbonicum kinderen kunnen heel lief zijn als zij goed worden benaderd (en zich goed voelen), maar kunnen uitermate lastig worden als zij zich 'in het dwarse gooien'.
HB14/91-05