Homeopathische Remedies | Aconitum Napellus
![By Bernd Haynold (Own work) [CC BY-SA 2.5 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)], via Wikimedia Commons](http://nieuws.vsuhomeopathie.be/wp-content/uploads/2017/08/512px-Aconitum_napellus_230705.jpg?_t=1503931059 "512px-Aconitum_napellus_230705")
Robuust en heftig
Herkomst
Aconitum Napellus is opgenomen in Materia Medica Pura waarin Hahnemann een 67-tal stoffen en de daardoor veroorzaakte symptomen beschrijft.
Deze prachtige planten met hun mooie, paarsblauwe bloemen in de vorm van een monnikskap komen van nature voor op vochtige plaatsen in de bergen tussen 1000 en 2000 m hoogte. Daar kunnen ze dichte bossen vormen. De blauwe monnikskap is giftig en past als homeopathisch geneesmiddel bij sterke, robuuste persoonlijkheden. Bij hen komen alle verschijnselen snel, ze zijn heftig en gaan vaak gepaard met angsten. Net zoals de andere ranonkelmensen is de Aconitum-mens er gevoelig voor hoe anderen worden behandeld.
Sterk, gevoelig en meelevend
Aconitum-mensen zijn doorgaans krachtige, onafhankelijke persoonlijkheden die een groot vertrouwen in hun eigen kunnen hebben. De dagelijkse dingen in het leven zullen hen niet snel uit hun evenwicht brengen. Ze zijn echter verre van ongevoelig. Hun zenuwstelsel is zeer goed ontwikkeld en zintuiglijke prikkels, zoals geluiden, licht en geuren hebben veel invloed. Deze gevoeligheid kan positief werken, maar ook negatief. Ze kunnen bijvoorbeeld gevoelig zijn voor muziek en daar gemakkelijk door ontroerend raken , maar sterke prikkels, zoals geluidsoverlast, kunnen hen zeer irriteren. Vooral als zij door andere oorzaken, zoals lichamelijke pijn, al uit hun normale doen zijn, kunnen ze zeer kwaad en ongeduldig worden. Dit is met name het geval als er iets gebeurt wat hun leven echt grondig verstoort of bedreigt.
Aconitum-mensen kunnen absoluut niet tegen het lijden van anderen, vooral niet wanneer dat leed door andere mensen werd veroorzaakt. Ze kunnen zich erg bezorgd maken om hun naasten. In dit opzicht lijken Aconitum-mensen op mensen die behoren tot het Causticum-, Phosphorus- of Nux Vomica-type.
Schrik en doodsangst
Wat het Aconitum-type het meest uit balans kan brengen is doodsangst. Deze doodsangst kan opgewekt worden door een werkelijk ernstig voorval, zoals een aardbeving of een auto-ongeluk, maar ook door een plotse ziekte, hoge koorts, een operatie of een moeilijke bevalling. De angst kan zo intens en hevig zijn, dat hij denkt spoedig te zullen sterven. Eén dosis Aconitum kan deze gedachte gelukkig snel doen verdwijnen en het oude evenwicht herstellen, ook bij mensen die niet tot dit type behoren. Zelfs slecht nieuws kan een ‘Aconitum-toestand’ veroorzaken bij mensen die daar gevoelig voor zijn.
Chronische angsten en hyperventilatie
Acute angst kan, als er geen goede behandeling plaatsvindt, overgaan in chronische angst. Zo kan iemand die ternauwernood aan de dood ontsnapt is bij een auto-ongeluk, vanaf dat moment lijden aan allerlei vage angsten, zoals angst in een menigte mensen, angst voor kleine ruimtes, angst om een straat over te steken of angst voor de toekomst. Mensen die aan hyperventilatie lijden, hebben vaak last van zulke angsten. De oorzaak kan verschillen, maar bijna altijd heeft die iets te maken met een plotselinge angst om dood te gaan. Aconitum is daarom één van de belangrijkste middelen bij hyperventilatie.
Acute doodsangst
Danny Kaye (1911 – 1987), komiek, filmster en ambassadeur van Unicef was een fervent voorstander van de homeopathie. Van hem is bekend dat hij een man die naast hem in het vliegtuig een hartinfarct kreeg onmiddellijk een dosis Aconitum toediende (vanwege de acute doodsangst). Toen de man op het vliegveld per brancard werd weggevoerd, zei hij tegen Danny Kaye: “Weet u dat u hiervoor aangeklaagd zou kunnen worden?” Danny Kaye was immers geen arts. Waarop deze gevat antwoordde: “Weet u dat u dood had kunnen zijn?”
Lichamelijke kenmerken
Ook hier geldt dat alle klachten heel acuut en hevig beginnen. Daarom is Aconitum meestal geen middel voor ziekten waarbij langzamerhand allerlei lichamelijke afwijkingen zijn ontstaan. Het is typisch een middel dat past bij de ouderwetse acute longontsteking waarbij het begin heel plotseling was, de crisis na een paar dagen op haar hoogtepunt was, waarna het herstel meestal volgde. Zulke ziekten kwamen juist voor bij mensen die tevoren kerngezond en sterk waren.
Door sterke afkoeling en koude, droge wind kunnen ook verschillende klachten ontstaan. Onderdrukte transpiratie kan leiden tot plotselinge zwakte en koorts met enorme angsten. Aconitum is één van de belangrijkste griepmiddelen en vaak de eerste keus bij ontstekingen met koorts. Angst, rusteloosheid en hoge koorts wijzen op Aconitum. Ook wil de patiënt niet aangeraakt worden. Bij kinderen kan het middel een enorme hulp zijn bij pseudokroep, vooral als het kind in paniek raakt door de benauwdheid. De pijnen die een zieke Aconitum-mens voelt kunnen verschrikkelijk zijn en hem tot wanhoop brengen. Vooral bij zenuwpijnen schreeuwt en kreunt de patiënt van de pijn.
Door verstoring van de bloedsomloop kan er bloedstuwing naar het hoofd plaatsvinden. Ook kunnen er helderrode bloedingen optreden en kan de patiënt brandende of juist dove, tintelende gewaarwordingen hebben. Allerlei zintuiglijke waarnemingen kunnen versterkt zijn en delen van het lichaam kunnen groter en dikker lijken dan normaal.
Voeding
Aconitum-mensen houden vaak van koud water, bier, zure dingen en bittere dranken. Melk verdragen zij meestal slecht, maar zij kunnen opknappen van een glaasje wijn.
Kinderen
Aconitum-kinderen zijn vrij zelfstandig. Ze hebben een duidelijke eigen mening en weten wat zij willen. Het zijn persoonlijkheidjes waar je rekening mee dient te houden. Ze zijn niet zo drammerig als Nux Vomica-kinderen, hun rechtvaardigheidsgevoel is minder uitgesproken dan bij Caustium-kinderen, maar in veel opzichten hebben ze een karakter dat doet denken aan deze andere types.
Aconitum-kinderen vinden dat mensen elkaar goed moeten behandelen. Ze hebben een bepaald soort idealisme, zoals alle homeopathische geneesmiddeltypen die van ranonkels afkomstig zijn dat hebben.
In een ideale wereld laten mensen elkaar niet in de steek en gaat niemand dood. Het idee dat mensen dood kunnen gaan , is voor deze kinderen onverdraaglijk, laat staan het idee dat zijn zelf dood zouden kunnen gaan. Als ze iets meemaken wat met de dood te maken heeft kunnen ze in paniek raken. Dezelfde kracht waarmee zij anders hun wil uitvoeren, komt dan in hun angst tot uiting.
uit het boek Frans Kusse “Wat voor type bent U?”
Gepubliceerd met de vriendelijke toestemming van de auteur
HB46/99-5