Kerstbomen, kerststallen en kerstkaartjes met nieuwjaarswensen...
December… ik hou wel van deze koude wintermaand. Ze spreekt tot de verbeelding… Sinterklaas die samen met zijn paard en Zwarte Piet de nachtelijke kou trotseert op zijn gevaarlijke tocht over de daken, kraampjes met jenever en glühwein, kerstbomen én kerststallen.
Alhoewel, dat laatste lijkt toch problematisch. Naar goede gewoonte versier ik mijn boom elk jaar hoofdzakelijk met een allegaartje van aloude glazen bollen (sommige nog van grootouders, tantes, verre familieleden). Toch liep ik – nieuwsgierig als ik ben – eens binnen in de grote ‘Christmas’-shops die de stad Antwerpen deze weken rijk is. De oude kerststal heeft het helaas begeven: geveld door memel en waterschade. Dus dacht ik wat inspiratie op te doen voor zijn opvolger.
Mmmmm…. Eerlijkheidshalve moet ik daaraan toevoegen dat er toch ook één categorie nieuwjaarswensen is waar ik het af en toe behoorlijk moeilijk mee heb:
“Ik wens je een goede gezondheid, want dat is toch het allerbelangrijkste om gelukkig te zijn”
Het klinkt misschien cru en ondankbaar, maar aan dat soort wensen heb ik een vreselijke hekel. Wens ik mensen dan geen goede gezondheid toe? Uiteraard wel! Als chronisch zieke weet ik best wel hoe belangrijk gezond-zijn is en gun ik iedereen die kostelijke gave. Maar, tenzij er een wonder gebeurt, zit ik ook volgend jaar (net als de voorbije 16 jaar) met de regelmaat van de klok in de dagkliniek; loop ik 2x per week naar de kinesist en probeer ik zo gezond mogelijk te eten/leven om pijn en andere ongemakken onder controle te houden. Tja, als een ‘goede gezondheid’ het belangrijkste ingrediënt van ‘geluk’ is, dan ben ik dus op voorhand gedoemd een jaar lang ongelukkig te zijn. Niet dat mensen dat zeggen of bedoelen, dat weet ik ook wel; maar dat is wat ik voel, wat bij mij opkomt als ik dergelijke wens krijg. Mijn antwoord?
“Een goede gezondheid, daar kan ik, als chronisch zieke, alleen maar van dromen, maar ik hoop toch dat ik in het nieuwe jaar gelukkig mag zijn/worden”