Casus | een man van 79 jaar

uit het hoofdstuk "..." pagina 170

Uit het boek Verzuim

Alle artikels rond het boek van Dr. Léon Schepers

Casus: een man van 79 jaar

Deze casus dient zich aan in de periode van de derde Covid golf, die zich afspeelt tussen maart 2021 en juni 2021.
Het betreft de vader van een van mijn patiënten, maar hijzelf is geen patiënt uit mijn praktijk. Ik heb hem, gegeven de omstandigheden, nooit gezien en alle informatie die ik krijg komt enkel via zijn dochter. In maart 2021 loopt hij covid-19 op en dit één kleine maand vóór zijn eerste vaccinatie. De vaccinatiecampagne was volop begonnen maar om de een of andere reden was deze 76-jarige man nog niet opgeroepen.

 

Foto van Rafael Leão (Unsplash)

Oncontrolleerbare koorts

Zijn dochter was zéér ongerust over zijn toestand en ze contacteert mij op 22 maart 2021. Haar vader ligt al 15 dagen in de kliniek met covid-19. Hij blijft constant koorts ontwikkelen die niet onder controle te krijgen is. De avond voor de opname had hij minder eetlust en kreeg hij het heel koud. Boven op de donsdeken moest er een extra deken gelegd worden. Hij was vroeger dan gewoonlijk gaan slapen. ‘s Nachts stond hij op om naar toilet te gaan. Hij zweette enorm. Toen hij op zijn benen ging staan, is hij onmiddellijk gevallen. Zijn vrouw kreeg hem niet meer terug in zijn bed. Hij praatte eerder verward waardoor hij moeilijk te verstaan was. Aangezien hij een pacemaker heeft wordt voor alle zekerheid gekozen voor opname in de kliniek. Hier test hij positief op covid-19 waardoor hij wordt opgenomen op de covid-afdeling. Hij is heel snel vermoeid. De koorts, die gepaard gaat met trekkingen, moet continu onderdrukt worden, zo niet gaat die vlot over de 38,5°C. Dit duurt nu al 15 dagen. Er zit geen evolutie in zijn toestand. De koorts blijft hoog en is niet te onderdrukken. Hij blijft wel eten en drinken. Hij heeft ook geen reuk- en smaakverlies, geen hoest en geen keelpijn.

De wereld draait om hem

Zijn dochter weet nog te vertellen dat hij in feite al een jaar binnen zit wegens grote angst voor covid-19. Hierdoor is hij het laatste jaar fysiek sterk achteruitgegaan. Hij stapt minder goed en is sneller moe. Van nature is hij eerder pessimistisch. “Je kunt hem niet echt een optimistische persoon noemen”. Ik laat hem Sulphur innemen en dit wegens zijn enorme angst om geïnfecteerd te raken met het coronavirus, de aanhoudende koorts met de trekkingen en het enorme zweten. Zijn dochter weet mij nog te vertellen dat hij een persoon is die graag heeft dat alles verloopt zoals hij het wil. Hij is eerder egoïstisch en zelfzuchtig. De wereld draait om hem.

Dit is de mail die zijn dochter me op 24 maart 2021 stuurt:

“Dag Léon,
Mijn papa heeft de korrels gisterenmorgen, 23 maart 2021, kunnen innemen.
Niet te geloven, maar na het innemen van de korrels meten ze geen of bijna geen koorts meer. Hij klonk gisterenavond ook iets beter aan de telefoon, niet meer zo moedeloos als de dagen ervoor. Ik heb hem zojuist gebeld, ook deze morgen dus 24 maart 2021 blijft de koorts laag, met name 37,5°C.
Alvast héél, héél erg bedankt!
Wat doen we verder?
Groetjes,”

In het ziekenhuis is er sprake van het feit dat de koorts is weggebleven om onbekende reden (sic). Drie dagen na thuiskomst was hij nog altijd heel moe en hees. Hij was een drietal kilo afgevallen en geconstipeerd. 

Ik raad aan om terug Sulphur in te nemen aangezien dit middel de koorts onmiddellijk had doen zakken. De dag nadien waren alle klachten veel beter. Na drie dagen zonder stoelgang te kunnen maken, was hij terug vlotjes naar het toilet kunnen gaan.

Minder dan een maand na de doorgemaakte infectie wordt hij op 17 april 2021,voor de eerste keer, gevaccineerd met Comirnaty (Pfizer). Even checken of hij na zijn natuurlijke infectie voldoende natuurlijke antistoffen heeft gevormd, wordt niet overwogen.

Hij was er een beetje ongerust rond, want hij had over de vaccins al vanalles gehoord en gelezen. Hij is eerder een gesloten iemand, een echte piekeraar en hij zegt uit zichzelf niets. Zijn dochter geeft hem de avond voor de inenting een paar korrels Sulphur. De dag van de inenting voelde hij zich goed maar de volgende nacht is hij terug heel erg aan het zweten. Hij is tot niets in staat, heeft geen energie. Buiten het feit dat hij nu geen koorts ontwikkelde, voelde het voor hem helemaal aan zoals tijdens de acute natuurlijke infectie een paar weken voordien. Hij was terug echt heel ziek. Eén brok ellende. Kon niet alleen uit zijn bed komen. Had geen kracht. De volgende morgen wordt er door de dochter terug een paar korrels Sulphur toegediend. Dit wordt die dag twee keer herhaald. Tegen de avond was hij al veel beter en zat hij al terug mee aan tafel te eten. Zonder hulp in en uit bed stappen was ook geen probleem meer.

Bijna anderhalf jaar later, op 27 september 2022, krijg ik een verontruste dochter aan de lijn. Blijkt dat haar vader direct na de vierde spuit in elkaar gestuikt is. Hij kan niet meer rechtop komen in zijn bed, laat staan dat hij zou kunnen stappen. Er was ook onvrijwillig urine- en stoelgangsverlies. Ik raad aan om terug Sulphur in te nemen hetgeen van hem snel terug de oude maakte.
Hij reageert dus héél hevig op de eerste en vierde spuit. Naast de bovenaangehaalde argumenten om bij hem aan Sulphur te denken, kan nog bijkomend gezegd worden dat Sulphur een zéér doeltreffend middel is om negatieve gevolgen na vaccinatie te neutraliseren.

Sulphur bracht in deze casus eerder egocentrische karakter naar boven.

Alle artikels rond het boek van Dr. Léon Schepers

Geplaatst in Alle rubrieken, Homeopathische Remedies, Mineralen, Uit de Praktijk en getagd met , , .