Een vaccin neem je voor jezelf, niet voor je medemens!

Beste medemens,

Wat mij tot dit schrijven brengt, is dat er toch heel wat van mijn hart moet.

Laat me toe me eerst even voor te stellen.
Reeds 30 jaar ben ik actief als verpleegkundige waarvan 20 jaar op zelfstandige basis.
Op gezinsvlak leef ik samen met mijn begripvolle echtgenoot en 3 opgroeiende kinderen.

Reeds 20 jaar ga ik ‘huis aan huis’ om de patiënten van mijn praktijk te verzorgen. Ik ga dagelijks, bij sommigen zelfs tot 4x/dag, langs bij iedereen, bij elke ‘rang & stand’, verschillende nationaliteiten/achtergrond en elk met z’n eigen geloofsovertuiging, visie & mening. Ik heb werkuren tot meer dan 70u/week  (soms tot in de nacht toe). De laatste jaren werkte ik zo goed als ieder weekend erbij.

Gezien deze mensen thuis worden verzorgd, heb ik veel respect voor hun thuissituatie evenals hun wensen & ‘grillen’. Ik schik me naar hun wil & wens. Bij het overgrote deel van die bezoeken ben ik zeer welkom en zijn de patiënten dankbaar. Slechts bij enkelingen kan ik niet goed genoeg doen, geef ze een hand en ze proberen een arm te krijgen. Dan worden soms ook verwijten naar mijn hoofd geslingerd als ik mijn grenzen stel en ‘op mijn strepen’ sta. Tot daar en niet verder. Maar dan moet je wel de volgende dag vol vriendelijkheid en enthousiasme bij die ‘minder aangename klanten’ terug gaan en die eeuwige lach op je gezicht toveren.

Ik doe mijn job heel gemotiveerd, vol enthousiasme, professioneel, met overgave, met veel liefde, met hart & ziel.

Vorig jaar, in volle coronatijd, werkte ik zo goed als iedere dag. Altijd klaar voor de medemens. Toen waren veel thuiswerkers zoals mij op de baan, met de nodige bescherming aan, nu nog steeds. Al die tijd heb ik gelukkig steeds negatief getest en bleef ik verder het beste van me geven, vol motivatie voor de medemens.

Want zonder die motivatie hou je die werkdruk en liefde voor je vak niet vol.

Maar er zijn grenzen!

Ik vind de reacties i.v.m. de verplichte vaccinatie voor het zorgpersoneel stuitend.
Dat we niet gemotiveerd zijn en daardoor ons werk niet met liefde uitoefenen als het vaccin wordt geweigerd. 
Mensen uit de zorg die er zouden uitstappen als we ze verplichten om te vaccineren, zijn mensen die niet gemotiveerd zijn en deze kunnen we missen.
Gevaccineerden die niet willen verzorgd worden door niet-gevaccineerden … 

Welnu: een vaccin neem je voor jezelf, niet voor je medemens!

Ik besef dat je met het vaccin jezelf beschermt zodat je minder ziek zou worden en minder kans op hospitalisatie hebt. 
Nochtans kan je nog steeds besmet worden en daardoor onwetend anderen besmetten. Je bent niet 100% safe.
Het vaccin zit nog in een experimentele testfase, beschikt nog niet over een volledige goedkeuring.
Ik kan verder schrijven maar zou in herhaling vallen met andere artikels die reeds werden gepubliceerd.

Met dit schrijven wil ik jullie allen laten weten dat ik mijn job als verpleegkundige:
– met hart & ziel doe
– gemotiveerd ben om te werken
– mijn patiënten met veel liefde en professioneel verzorg
– met veel respect doe voor ieders mening
– ik open sta met wat een ander wenst voor zijn eigen gezondheid & mening/keuze.

Maar tegelijk wil ik ook kunnen kiezen voor mijn mening & mijn gezondheid en wil ik graag respect van de medemens voor mijn keuzes.
Ik kies voor de gezondheid van mijn lichaam. Ik heb een sterk buikgevoel in me aanwezig waardoor ik al vele malen juiste keuzes heb gemaakt en beslissingen heb genomen. Dit zowel tijdens het uitoefenen van mijn job als voor mij persoonlijk en mijn gezin. 

Dus kritische medemens, het vaccin is nog steeds aanbevolen maar niet verplicht.

Ik wil niet verder uitwijden over de verminderde werking van de vaccins na een bepaalde tijd en bij andere varianten, bijwerkingen (velen van mijn patiënten hebben geen computer en kunnen deze dan ook niet melden waardoor er wel heel veel meer zullen zijn dan er worden meegedeeld), de pro & contra’s…

Ik ben geen anti-vaxxer maar ik heb wel respect voor mijn lichaam & keuzes en wil dat anderen mijn keuze respecteren.
Ik kreeg de vaccinatie voor hepatitis B (éénmalig, ander kaliber van vaccin, levenslange bescherming) en tetanus.

Ik heb ook wel schrik in het geval ikzelf besmet en ernstig ziek zou worden. Maar velen worden ook besmet en worden niet ernstig ziek. Jah, wat als…

Maar ik kies voor mijn lichaam en niet voor een experimenteel vaccin waarvan zijn werking na tijd vermindert.
Jaren geleden heb ik ook eens een griepvaccin laten plaatsen en heb ik gans het ‘vaccinatieseizoen’ mottig gelopen.

Ik reken op mijn immuniteit om sterk te blijven en blijf mij beschermen met voorzorgsmaatregelen.

Wat ik ook zou doen wanneer de verplichte vaccinatie er komt voor de zorg, is mijn job die ik met hart & ziel en zeer gemotiveerd doe (sorry voor de herhaling) en die zeer vaak op de eerste plaats komt, wel stopzetten en allereerst voor mijn lichaam kiezen.

Het vaccin weigeren heeft niets met motivatie of egoïsme te maken, of ik een goede of slechte verpleegkundige ben, of ik wel of niet solidair ben met mijn medemens maar met respect voor mijn eigen lichaam, gezondheid en keuzes!

Lieve medemens, het gaat jullie allemaal goed. Ik wens jullie een goede gezondheid toe in welke situatie ook.
Heb respect voor ieders keuze en mening, probeer niet steeds met de vinger te wijzen naar anderen en probeer ook af en toe in eigen hart te kijken, verdraagzaam te zijn en bekijk een andermans keuze ook eens vanuit een ander perspectief.

Een warme & genegen hartegroet!

Augustus 2021