M., een jongen van 15, komt op consultatie.
Hij kreeg een goed jaar geleden de diagnose van diabetes type I (insuline-afhankelijke suikerziekte).
Zijn glucose raakt niet zo goed geregeld.
Het belangrijkste probleem: angst met slapeloosheid en verminderde eetlust tijdens de examenperiode.
Dit is, sinds hij weet dat hij diabetes heeft, nog veel verergerd.
Hij is nochtans altijd de eerste van de klas.
Ik vraag naar de dingen die van betekenis zijn voor hem.
Hij voetbalt veel, speelt graag op de Playstation.
Voetbal is echt belangrijk. Ook op de Playstation is zijn favoriete spel Fifa.
Hij praat soms in zijn slaap.
In het eerste middelbaar maakte hij een zéér pijnlijke val. Daarbij scheurde hij zijn kruisbanden.
Zijn kuiten verkrampen regelmatig, ook zijn dijen, hamstrings en zelfs vingers.
Dat doet dan ook heel erg pijn.
Zijn mama vertelt dat hij vroeger veel de valse kroep had.
Werd als baby en peuter regelmatig in het ziekenhuis opgenomen met virusaandoeningen.
Hij is de enige jongen in het grote gezin, en dan ook nog eens de jongste van de ganse bende.
Wordt dus op handen gedragen door al die liefhebbende vrouwen.
Mama vertelt dat zijn zwangerschap de beste, makkelijkste was van alle.
Er was wel een incident dat ze zich nog erg goed herinnert: een nacht, dat het extrteem hevig onweerde.
Ze ontwaakte, helemaal verschrikt door een enorme donderslag.
Het was alsof de aarde beefde, en de lucht naar beneden kwam, vertelt ze.
Ze kreeg van de shock een diarrhee-aanval.
Nu, 16 jaar later, heeft ze nog altijd diarrhee als het onweert!
Nog een belangrijk moment in zijn leven was toen het gezin op reis was, hij was toen 8.
Plots ging de auto overkop en tolde 8 maal om.
Eén van de zussen stierf in het ongeval, mama was zwaargewond en bleef 3 dagen in coma.
M. werd uit de wagen geslingerd.
In het tumult vonden ze hem niet direct terug.
Uiteindelijk troffen ze hem aan.
Hij lag onder de gekantelde auto… te slapen!
Hij wist achteraf helemaal niet wat er gebeurd was.
Hij heeft een sterke wil, en had wel eens heel uitgesproken woedeaanvallen als hij zijn zin niet kreeg.
De kwaadheid was zo krachtig dat ze hem meestal gauw zijn zin gaven.
In het tweede middelbaar was er een onverwachte toets.
Dat gaf hem toch zo’n schrik, en sindsdien heeft hij faalangst.
Hij heeft de dingen heel graag goed onder controle.
Analyse
Er zijn een aantal elementen die wijzen op de nood aan een shockremedie.
Veel problemen begonnen na een ingrijpende, traumatiserende gebeurtenis: de diarrhee van de mama tijdens de zwangerschap, de faalangst.
In extreme omstandigheden, als de pijnervaring te erg dreigt te worden gaat zijn systeem in een soort verdoofde toestand.
De plantenfamilie der Papaveraceae (papavers) beanrtwoordt hier perfect aan.
Er is een grote sensitiveit voor pijn en schrik, zeker als het extreem is. Het thema dood is sterk aanwezig.
Actieve reactie op de pijn: kwaad, en krampen in het lichaam, tot zelfs convulsies.
Passieve reactie: analgesie, dus de pijn niet meer voelen, met zelfs flauwvallen of een soort van (sub)comateuze slaap.
Ik koos de remedie met behulp van de volgende rubriek uit het repertorium.
Rectum, diarrhea, fright, from.
Daar staan 15 middelen bij, met één papaver: Opium.
Dat middel past perfect bij het algemene beeld.
Resultaat
Stilaan werd de faalangst beter, de diabetes kwam onder controle, de spierkrampen verdwenen.