Middelen voor reisziekte bij Honden
Deel 2
Dr. Jan Goovaerts
Homeopathische toepassingen
De reguliere geneeskunde behandelt probleemgedrag in de wagen met antibraak- en kalmerende middelen. Het nadeel hiervan is dat het probleem nooit opgelost geraakt: men moet steeds de medicatie blijven toedienen. Anderzijds is het ook niet zo aangenaam om steeds met een half slapende hond te zitten als men eens een dagje uit gaat. Daarboven zijn de toxische effecten hier niet te verwaarlozen.
Bovendien bestaat de mogelijkheid het probleem homeopathisch aan te pakken door het passend homeopathisch middel toe te dienen.
Om dit te illustreren geef ik de volgende voorbeelden:
Chow-chow met wagenziekte
Een mannelijke chow-chow van 5 maand oud heeft last van wagenziekte al vanaf de aankoop (2 maanden). Het is een dappere hond die zelfs als hij gebeten wordt door een andere hond er gewoon weer naartoe gaat zonder dat hij terugbijt. Hij domineert de andere honden zonder te bijten. Mevrouw heeft hem maar nog éénmaal horen grommen en ze noemt hem heel dominant. Hij zoekt steeds de koelte op, eet en drinkt grote hoeveelheden. De eigenares vindt haar hond heel nieuwsgierig: overal waar hij komt, moet hij alle hoekjes en kantjes gezien hebben. Als hij van huis is weggeweest, gaat hij het hele huis rond om te zien of er iets veranderd is. Voor mensen is hij een heel lieve hond. Hij is wel bang van onweer en vuurwerk.
Sulfur 200K en 1000K
Ik gaf hem Sulfur 200K en dat loste het probleem op voor 5 maanden, waarna hij Sulfur 1000K kreeg. Hoe deze remedie het nu zal doen moeten we nog afwachten.
Golden Retriever met braakneiging
Een vrouwelijke Golden Retriever eveneens 5 maanden oud was heel nerveus in de wagen en gaf regelmatig over. Ze heeft heel veel tegenzin om naar de auto te gaan. Ze zoekt steeds de koelte op, gaat heel opvallend allen liggen in plaats van gezelschap te zoeken. Tijdens een onweer was ze niet bang, maar eerder opgewekt en geïnteresseerd en ging dan steeds naar buiten om te kijken.
Sepia
Deze symptomen brachten mij op de remedie Sepia. In dit geval heb ik onmiddellijk een remedie gegeven zonder de resultaten van een betere aanpak af te wachten, omdat de eigenaar nog een andere hond had die wel graag in de wagen ging en waarmee de Golden Retriever beste maatjes was. Een andere hond die het goede voorbeeld geeft is een heel goede opvoedingsmethode. De remedie werd meer dan een jaar geleden gegeven en tot vandaag zijn er nooit meer problemen geweest.
Nerveuze en kwijlende Fox Terrier 
Een Fox Terrier was zeer nerveus in de wagen en kwijlde voortdurend. Tijdens het consult werd al snel duidelijk dat hier een opvoedingsprobleem aan de basis lag: de hond was baas over mevrouw en mevrouw deed heel braaf wat van haar verwacht werd. Daar het hier om een wat oudere hond en een oudere dame ging, wist ik dat het niet eenvoudig zou zijn om met de heropvoeding te beginnen. Een remedie was mij echter niet onmiddellijk duidelijk en ik moest nog wat opzoekwerk verrichten waardoor mijnheer de remedie later kwam ophalen.
Het belang van de eigenaar
Toen hij de medicatie kwam halen zei hij: "Dit is nu toch té gek hé! Nu heeft hij daar heel de rit rustig naast mij gezeten zonder problemen". Mevrouw was deze keer thuis gebleven. ( (zie Deel 1: Reisziekte bij honden)
Ook ikzelf heb al verschillende malen ondervonden dat de invloed van diegene die bij de hond is, heel belangrijk is. Vroeger nam ik regelmatig vreemde honden mee in mijn auto om radiografische opnamen te laten maken bij een collega. Meer dan eens kreeg ik de verwittiging "Het zal wel niet gemakkelijk zijn om hem rustig te houden" doch als ik in mijn wagen zat en vertrok bleek dat onrustige hondje braaf naast mij op de zetel te zitten. sommige nadat ik mij eens kwaad had gemaakt, maar andere zelfs zonder berisping.
Hieruit kunnen we enkele besluiten trekken: een hond is is soms wagenziek door de aanwezigheid van een bepaald persoon: de oorzaak ligt hier dus bij de mens en niet bij het dier. Als we de hond verbeteren door een homeopathische remedie zonder dat er iets bij de eigenaar verandert, dan doen we een symptoom verdwijnen zonder dat we de oorzaak wegnemen, wat eigenlijk een suppressie is.
Daarom is het heel belangrijk dat naast het geven van een remedie ook aandacht wordt besteed aan de persoon die achter de hond staat.
Wij als homeopaisch dierenarts, moeten hen leren om op de juiste manier met de hond om te gaan. De betekenis van "op een juiste manier met de hond omgaan " is een heel ander verhaal, maar het is wel samen te vatten in de volgende stelling: laat een hond een hondzijn.
Voor mij zijn deze laatste woorden een mooie illustratie van hoe we het gelijksoortige met het gelijksoortige kunnen genezen, de basiswet van de homeopathie.
HB21/93-16